Lentewandeling in het Kluisbos

Het lijkt een vrij mooie namiddag te worden dus besluit ik om mijn wandelschoenen nog eens aan te trekken. Ver rijd ik niet, want de hemel is toch overwegend bewolkt met nu en dan een brede opklaring. Geen topdag zoals vorige week (zie Beiaardvallei), maar goed genoeg voor een korte wandeling in de buurt.

 

Route:

Parking mogelijk aan het Recreatiedomein Kluisbergen(openluchtzwembad). Daar ga je meteen steil het bos in tot aan een infobord met wandelroutes. Ik volg een combinatie van 3 verschillende routes (paars, geel en oranje). Je kan een wandelkaartje openen op de website van Kluisbergen of google "Historische wandelroute Kluisbos" en klik op de PDF-link van de website.‎

Korte beschrijving:

Wandeling van ca. 5 km door het Kluisbos over de taalgrens met ter afwisseling een kilometer op asfalt met vergezichten vanaf de Waalse heuvelflank . Het laatste stuk klimt weer over de heuvelrug door het bos om tenslotte af te dalen tot aan het recreatiedomein.

 

 

Verslag:

Ik verlaat de parking aan het recreatiedomein Kluisbergen en ga meteen het bos in tot aan een infobord met kaart en wandelroutes. Handig, want pas na 10 minuten rijden besefte ik dat ik mijn wandelkaartje thuis had laten liggen. Ik neem een foto van het bord om me later indien nodig te kunnen oriënteren. Voorbij het infobord neem ik het bospad rechts tussen hoge beuken.

 

 

 

 

Nu volg ik even de gele route. Het pad gaat steil bergop langs een bijzondere site. De zandstenen rotsblokken van Peetje en Meetje liggen hier al lange tijd in het bos, maar zijn geen restant van het stenen tijdperk. Men denkt dat het er bewust is neergeplaatst om toeristen naar het Kluisbos te lokken. Het is natuurlijk een eye catcher, authentiek of niet.

 

 

Het pad wordt nog steiler en gaat de heuvelflank op langs een  droog dal met als naam d'Helle.

Best wel mooi met het nodige zonlicht en de statige beuken.

 

 

 

Op het einde van deze "helse" klim liggen nog enkele houten trappen om het steilste stuk te overwinnen. Boven werp ik een blik terug op d'Helle. Ik kom aan een vlakker bospad langs het pijnboombos op de heuvelrug van de Kluisberg.

 

 

Ik besluit nog even een lusje te maken rond het naaldbos vooraleer ik aan de toren op de Kluisberg kom. En terecht, want de bospaden zijn er zeer genietbaar.

 

 

Eerst 10 minuten rond het naaldbos en dan dwars erdoor om weer aan het pad aan d'Helle uit te komen. Nu is het nog zo'n 200m naar de toren op de top. Ik kom nog mooie boomwortels en een infobordje met uitleg over d'Helle voorbij. Rechts van mij nog een dieptezicht op de steile boshelling.

 

 

 

Ik slenter de toren voorbij en volg even het asfalt bergaf. 50m verder snij ik een stuk af tot aan het rustoord op de Waalse flank(groene route). Ik verlaat het Kluisbos voor een tijdje en smal paadje leidt me tot aan een asfaltweg net onder het bos. Nu volg ik de oranje route tot aan de Vierschaar.

 

 

 

De huizen die hier langs liggen genieten van een mooi zicht tot aan Mont Saint Aubert over de golvende landbouw landschap. Aan de voormalige "hostellerie de la pêche" neem ik even het verkeerde pad door een private oprit op te gaan. Zoals wel vaker is het huilen met de pet op qua bewegwijzering eens je de taalgrens over bent. Bij het uitkomen van de lange oprit zie ik links meteen het pad dat ik moet volgen. Terug op het juiste pad en zo te zien nog een leuk smal paadje ook. Wat verder kom ik langs een weiland met panoramisch zicht op het Waalse landschap.

 

 

 

Het paadje loopt verder tussen weiland en een berm met weelderige vegetatie. Hier zijn heel wat bijzondere plantjes op te merken met als bonus vergezichten aan de andere kant over de weide.

  

 

 

Het pad komt aan een klein stukje bos met links van mij een weide met kippen en ganzen. In het bosje liggen er enkele fotogenieke boomstronken tussen het fris lentegroen met bloemetjes.

 

 

 

 

 

Net voor ik het smal pad verlaat kom ik nog langs een joekel van een boom met een bijzondere stam.

 

 

Even vind ik het spijtig dat dit mooi paadje overgaat in asfalt, maar qua vergezichten volgt nu het mooiste stuk over de Rue Verte Voie.  De zon is weer van de partij en zorgt voor een betere zichtbaarheid.

 

 

 

Dit mooi huis heeft het panorama dat eronder volgt...

 

 

 

Ik volg de Rue Verte Voie verder en geniet van de vergezichten tot diep in Henegouwen.

 

 

 

Vlak voor ik links ga om de heuvel weer op te gaan kom ik langs een holle weg naar het dal.

 

 

De rue de la Sablière klimt tot aan de bosrand waar je langs de zavelgroeve komt. Hier zie je hoge wanden van zandleemgrond en ijzerzandsteen.

 

 

 

Het asfalt gaat over in een bosweg met groene bermen versierd met bosanemoon.

 

 

  

 

Boven aan de bosweg over de heuvelrug kom ik aan de Vierschaar waar 4 boswegen kruisen. De mogelijkheid om iets te drinken is verleidelijk, maar ik ga verder voor het laatste stuk van mijn route.

 

 

Ik ga links en volg de bosweg langs de parking om meteen erna rechts een smaller bospad in te gaan. Eerst volgt nog een vrij vlak tot aan een splitsing waar ik rechts hou en naast een geul een mooi bospad afdaal dat me terug tot aan het recreatiedomein brengt.

 

 

 

Het bospad met geul of holle weg ernaast...

 

 

 

 

Fris lentegroen tussen de kale beuken wordt mooi belicht...

 

 

  

Wonderbaarlijk hoe deze boom zich nog rechthoudt op de berm van de holle weg.

 

 

 

Beneden ga ik links voorbij de Liefdesbron(niet echt bijzonder) en volg het pad tot aan de omheining van het recreatiedomein. Daar ga ik links steil bergop voor het laatste stuk tot aan de parking. Ik word nog beloond met een mooi pallet van bosanemoon langs het pad.

 

 

 

 

Met een korte steile afdaling kom ik terug aan het infobord en is mijn lus compleet.

 

Conclusie:

Boeiende tocht door het Kluisbos langs de mooiste paden die ik ken. Verder was ik ook aangenaam verrast door de vergezichten op de Waalse flank net onder het bos. Een welgekomen afwissing met de talrijke bospaden op deze route.